Ο παππούς μου ήταν ένα διαφορετικά και σημαντικά πρόσωπο, οποίο δεν ξεχνάω ποτέ.
Όταν ήμουν ένα μικρό παιδί, και μετά, πότε μεγάλωσα και ήμουν ένα αγόρι, αυτός δούλευε για τους δρόμους, φέρνοντας χαρτιά στα σκουπίδια.
Μεταξύ όλων των πραγμάτων ανακύκλωσης, υπήρχαν γραμματικής και ελληνικής μυθολογίας βιβλία, για παράδειγμα .
Υπήρχαν λατινικής, αγγλικής και γαλλικής βιβλία επίσης. Ακόμα και το βιβλίο της μυθολογίας γράφτηκε στα ισπανικά.
Όλα αυτά τα πράγματα που έγραψα παραπάνω, τα έγραψα γιατί υπάρχει στην αυτή την ιστορία μία αντίφαση ή ένα παράδοξο, δεν ξέρω την σωστή λέξη : ο παππούς μου ήταν αναλφάβητος.
Με μυστηριώδες τρόπους, αυτός, που δεν μπορούσε ποτέ να διαβάσει μία λέξη, άνοιξε το μυαλό μου και τη ζωή μου στο μεγάλο κόσμο των λέξεων…σε διαφορετικές γλώσσες!
